In mijn werk als medium zie ik zoveel verschillende mensen.

Sommigen hebben al heel wat zelfreflectie achter de rug, terwijl anderen net met de zoektocht naar zichzelf begonnen zijn. De één heeft gestudeerd, de ander is werkloos of heeft geen opleiding genoten.

De overeenkomst die er tussen ons allemaal is, is het menszijn en hebben, of we dit nu willen zien of niet, allemaal met dezelfde problematiek te maken in ons leven.

We krijgen allemaal onze portie verdriet en pijn.

We hebben allemaal wel ergens angst voor en we worden verliefd.

Allemaal menselijkheden waar we mee van doen krijgen in ons bestaan.

In de ruim 25 jaar dat ik mensen bij mag staan, heb ik door de jaren heen wel gemerkt dat het belangrijk is op welke manier ik mensen in een consult begeleid en hoe ik omga met de informatie die voor hen bedoeld is.

Als iemand heel open is, kan ik deze informatie één op één overbrengen zonder omwegen. 

 

Wanneer ik voel dat een persoon vastzit, of moeite heeft met de lessen in zijn of haar leven, gebruik ik voorbeelden met daarin de informatie die ik doorkrijg.

Dit laatste pas ik toe, omdat het anders te confronterend wordt en de betreffende persoon de voor hem/haar bestemde informatie niet kan ontvangen.

Daar we allemaal met onze menselijkheden te maken hebben, zal ik antwoord geven op meest voorkomende vragen die ik tegenkom.

Zelf-sabotage is de reden dat we als mens lang in bepaalde stukken blijven hangen.

Het zelf blijft het zelf! Je mind maakt je van alles wijs.

Wijs is misschien niet het juiste woord. Het zelf is namelijk niet wijs.

In veel cursussen en online programma’s en producten zie je dat er marketingtechnisch slim wordt ingespeeld op onzekerheden die we over onszelf hebben.

Er wordt gepretendeerd dat je de ‘beste versie van jezelf’ kunt worden, als je de cursus of training volgt.

Hoe je ‘meester over je eigen leven’ kunt zijn. 

 

Er worden termen gecreëerd die je triggeren en je ertoe laten besluiten om een bepaald traject te volgen.

Honderden, zo niet duizenden euro’s worden hieraan besteed.

Ik vraag dan meestal, waarom ben je met deze cursus begonnen? 

 

De antwoorden zijn ik dan te horen krijg zijn vaak hetzelfde: “Het lijkt me heel erg interessant en door dit programma te volgen leer ik mezelf beter kennen. Ik creëer dan meer geluk en kan zakelijk meer succes genereren.

Ik leer hoe ik zelfverzekerder wordt. Ik heb behoefte om me mezelf te ontwikkelen.”

 

Inhoudelijk wordt door de aanbieders van zo’n cursus vaak slim ingespeeld op de onzekerheid van de mensen.

De deelnemers krijgen tools aangeboden die toegepast kunnen worden, wanneer het even tegenzit in het leven, of als het zakelijk niet goed gaat. Zelfs om meer geld te kunnen gaan verdienen. 

Het ‘zelf’ is hierin onze grootste saboteur en daar wordt door slimme mensen heel veel geld mee verdiend.

Ik zeg niet dat een dergelijke cursus zinloos is, absoluut niet zelfs, maar waar we nu naartoe aan het werken zijn, is dat je gaat kijken naar jezelf.

Dit ‘zelf’ probeert zich altijd aan te passen en is op zoek naar meer!

Het is een cluster aan energie door ervaringen die je hebt opgedaan.

Het ‘zelf’ dat jouw naam draagt, bestaat dus uit een verzameling van wat het kent.

Het ‘zelf’ is te vormen en wil zich opvullen met nog meer kennis en ervaringen. Het is altijd op zoek. 

Maar de vraag is: “Waarom is het altijd zo op zoek? 

Weet jij het antwoord?”

 

Het ‘zelf’ en de inhoud, vormen het beeld die het over zichzelf heeft.

Het bestaat uit alles wat het ooit ervaren heeft.

Ons ‘zelfbeeld’ bepaalt hoe onze gemoedstoestand is, en als de gemoedstoestand niet positief is, zijn we gevoelig voor zaken die we om ons heen zien en horen.

Als je dan zo’n interessante training of cursus voorbij ziet komen, waarin je hoort of leest dat óók jij gelukkiger en succesvoller kan zijn, dan grijp je die kans aan.

Het ‘zelf’ bestaat uit kennis, en kennis is dat wat je kent. 

 

Als iemand tegen je zegt: “Ik kan jou iets leren wat je nog niet kent”, dan is de kans groot dat je erin stapt.

Kennis is geen wijsheid. Het ‘zelf’ bezit verschillende patronen die opgevuld zijn met bepaalde kennis. 

 

Stel, je voelt je niet gelukkig over jezelf en de omgeving spiegelt jou dit, dan keert het ‘zelf’ zich tegen zichzelf!

De opgedane kennis is negatief geladen en roept de daarbij behorende emoties op.

Wanneer je dan buiten jezelf ziet, dat iemand weet hoe je van dit negatieve zelfbeeld af kunt komen, is de kans groot dat meegaat op wat er verteld wordt. Het brengt je namelijk weg van jezelf.

Terwijl er juist gezegd wordt hoe je jouw beste ‘zelf’ kunt zijn.

Je leert niets nieuws, behalve dat je het ‘zelf’ de kans geeft om nieuwe kennis op te doen. En dat is fijn, want dan voel je je niet meer negatief.

Heel slim ga je andere woorden toevoegen aan de patronen waaruit het ‘zelf’ bestaat.

Je kunt bijvoorbeeld zeggen; “ik ben de meest liefdevolle versie van mezelf”, of “ik ben altijd oprecht en eerlijk naar mezelf en de ander”, en “ik geloof in de ware liefde”.

Je roept hiermee gedachten, emoties en gevoelens op die voor even het zelfbeeld ophemelen.

Je deelt dit met je partner of met vrienden en gaat hierover van alles posten op de sociale media, wat erin resulteert dat je kunt zeggen, “Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb voor mezelf, ik ben het waard om gelukkig te zijn!”

 

Maar dan!

De training of cursus is klaar, en de flow die je had toen je eraan meedeed, ebt langzaam weg.

Persoonlijk en zakelijk ging het even beter, heel positief allemaal. Totdat er onverwacht een vervelende gebeurtenis plaatsvindt die flink binnenkomt en waardoor je weer zodanig getriggerd raakt, dat het rotgevoel als een donderslag weer terug is. Je voelt je dus weer hetzelfde als voordat je deelnam aan de training/cursus.

 

Zoals ik in het begin aangaf: het ‘zelf’ blijft het ‘zelf’.

Het kan opgevuld worden met nieuwe kennis, maar kennis is altijd datgene wat je leert van de buitenwereld.

Je maakt het je dan eigen en zo ontstaat er zelfkennis.

Zelfkennis is hetgeen je ervaren en geleerd hebt van een ander, zoals bijvoorbeeld wat je op school uit een boek en van de leraar geleerd hebt. Maar zelfinzicht is veel interessanter. 

Het ‘zelf’ en haar inhoud inzien, voor waaruit het bestaat en is voortgekomen, zorgt voor bewustwording.

Je wordt je bewust van je jezelf!

Als je echt bewust kunt inzien hoe het ‘zelf’ jouw leven bepaalt, ga je merken dat hetgeen je kent, nooit een echte 

aanpassing teweeg kan brengen.

Als je het ‘zelf’ vergelijkt met een computer, dan kun je daar van alles op zetten.

Een nieuw interessant programma zorgt ervoor dat je enthousiast bent en dat je er meer tijd aan besteedt, omdat dit programma zo leuk is om mee te werken.

Totdat je het programma door en door kent en de grenzen van het programma in zicht komen.

Langzaam maar zeker wordt het nieuwe programma onderdeel van de harde schijf en wordt het gezien als gewoon een extra tool op de pc.

 

Een interessante vraag aan jou is:

 

“Wat gebeurd er als we alle programma’s op de computer laten voor wat ze zijn en we vanuit observatie kunnen besluiten of we de computer aan of uit zetten.

Als je alleen naar het beeldscherm kijkt zonder dat er een programma openstaat en je ziet dus alleen de 

symbolen op je bureaublad: Wie of wat is het dan in ons, die daar naar kijkt?

 

Er is dus iets wat kijkt zonder dat er kennis aan te pas komt. Hier kom ik straks op terug.

Terug naar onszelf, ik zeg bewust onszelf.

Door alles wat we aangeleerd hebben, vormen we onszelf.

Maar jij en ik hebben waarschijnlijk hetzelfde geschiedenisboek bestudeerd op school.

Onze ouders hebben ons geleerd hoe wij ons moeten gedragen, wat de regels zijn en waar we ons aan moeten houden. 

We leren dus over het algemeen allemaal hetzelfde en plakken daar vervolgens onze naam op. 

 

Vraag: Dus, waar kleur jij op dit moment in jouw leven binnen de lijntjes? 

 

Vraag: En kun je nagaan waar dit bij jou ontstaan is vroeger? 

Door onze opvoeders die hun eigen onzekerheden hebben en later het schoolsysteem, zijn we gaan kopiëren.

We zijn geprogrammeerd om het op een bepaalde manier te doen.

Ook zit er een manipulatieve kant aan binnen de lijntjes kleuren, pleasen.

We willen iets voor elkaar krijgen en gaan om dit te laten slagen, heel erg ons best doen om de ander te pleasen of precies datgene te doen of te zeggen, zodat de ander niet anders kan, dan jou je zin te geven.

We kennen allemaal het beeld van het kind dat in de supermarkt op de grond ligt te huilen, omdat hij geen snoepje krijgt. 

Het is zaak om diep naar binnen te gaan in jezelf en te kijken waar je dit patroon (nog) toepast.

Het gaat hier om zelfinzicht en niet om er een oordeel op te plaatsen.

Veelal op wat oudere leeftijd doen we het wel eens op een vrij onschuldige manier (meestal bij een partner).

Het gaat hier meer om te voelen wat dit me je doet.

Ook uit dit patroon bestaat ons zelfbeeld. 

Schrijf voor jezelf op of je dit patroon nog toepast en op welke situaties dit jouw onzeker en/of ongelukkig maakt.

Wat zou er gebeuren als je stopt met binnen de lijntjes kleuren, met pleasen?

Waar ben je bang voor om te verliezen als je dit niet meer doet?

Welke gewoontes kun je in jezelf herkennen als je aan het pleasen bent. (hoe stel je jezelf op in zo’n situatie) 

Om af te sluiten wil ik je de uitdaging meegeven, om wanneer je toch in het patroon van pleasen schiet.

De situatie aan te kijken en er bewust van te zijn dat het patroon actief is in jezelf.

Kijk of je het in de situatie terplekke kunt omdraaien.

Omdat, wanneer het in de kinderjaren is ontstaan en daardoor diep van binnen in het zelf gehecht zit, het vaak meerdere pogingen nodig heeft om te doorbreken.

Angsten en onzekerheden zijn sterke energieën en alleen bewust zijn van het feit dat je het doet kan dit verbreken.

Vraag: Ik wil graag aan mezelf gaan werken.

Wat kan ik het beste doen om mezelf persoonlijk verder te ontwikkelen?

 

Antwoord: Waarom wil je aan jezelf gaan werken?

Van waaruit in jezelf is er de behoefte en het verlangen om dit te willen?

Heb je niet genoeg kennis in huis en heb je het gevoel dat je te weinig weet van dingen, of zijn er mensen in je omgeving die jou dit gevoel geven wanneer je met ze in contact bent?

Om het kort samen te vatten voor je; is het een gevoel of denk je dat je aan jezelf wilt werken.

Of is het een diepe drive, niet uit verlangen of behoefte, maar vanuit je ziel?

Het is belangrijk om erachter te komen van waaruit het voort komt in jezelf.

Bij veel mensen komt het voort uit verveling, onzekerheid en zelfs angst.

Ze hebben het gevoel dat ze op de één of andere manier achterblijven. 

 

Wanneer de vraag voortkomt uit de ziel, dan kan ik geen advies, dan ‘weet je zelf heel goed wat je gaat doen’, het is dan een kwestie van geduld en goed de signalen in de gaten houden.

Het leven brengt je dan precies datgene op je pad, wat het beste past om jezelf verder te ontwikkelen.

Komt het voort uit een verlangen een behoefte dan zit er iets diepers achter waarnaar je op zoek moet gaan.

Het is niet echt de zielsberoering om iets te gaan leren, maar een achterliggende oorzaak die zich laat gelden als ‘onvrede’

 

Dus kort gezegd; is het jouw ziel of is het onvrede?

Als het onvrede is dan is dat hetgeen waar je aan jezelf kunt gaan werken om jezelf verder te gaan ontwikkelen.

Probeer te onderzoeken, waar de onvrede werkelijk vandaan komt in jezelf en zoek het niet in dingen buiten jezelf. Onvrede plakt als modder op je ziel, haal het eraf en je weet het.