In het boek “De salon filosoof” die ik schreef  ondergaan de hoofdpersonen een, zoals we dit tegenwoordig noemen, transformatieproces. Johannes verliest zijn grote liefde.

De fysieke dood brengt hem helemaal uit balans.

Als advocaat staat hij rationeel in het leven, waardoor er weinig ruimte is voor gevoel en intuïtie.

Uit de nalatenschap van zijn (kort voor het verlies van zijn grote liefde) overleden vader, erft hij een huis.

Dit huis zal zijn leven compleet op zijn kop zetten. 

Hij ontmoet bijzondere mensen en een nieuw hoofdstuk in zijn leven ontvouwd zich.

Wanneer hij door alle lagen van zichzelf heen worstelt, wordt hij steeds sensitiever.

Hij krijgt contact met verschijnselen die voor hem niet te verklaren zijn.

Ook fysiek ervaart hij veranderingen die gepaard gaan met doorgaans vage klachten, maar op sommige momenten bijna ondragelijk zijn. 

Hij verliest zichzelf zoals hij dacht te zijn.

André, een wijs man, leert Johannes om te gaan met dit transformatieproces.

Hij brengt hem in contact met de natuur en leert hem om vanuit creativiteit naar het leven te kijken.

Een bijzondere ontmoeting laat hem voelen dat, ondanks dat hij zijn grote liefde verloren is, het toch mogelijk is om weer lief te hebben.

Nadat hij de weerstand doorleeft heeft, gaat hij de liefde weer aan.

Zodra de zware onthechtingsprocessen klaar zijn, gaat hij samen met zijn dierbare vrienden in het door hem geërfde huis, een plek creëren waar mensen tot rust kunnen komen en zichzelf kunnen ontwikkelen op persoonlijk vlak. 

Ieder mens krijgt vroeg of laat in zijn of haar leven te maken met het verlies van een dierbare.

De fysieke dood is voor ons als mens een groot mysterie.

Al eeuwenlang proberen we erachter te komen wat er na de dood is. 

Het leek mij in eerste instantie wat heftig, om in de cursus als eerste met de dood te beginnen.

Maar wellicht is de dood, of tenminste het beeld wat wij hierover hebben, als mens helemaal niet iets om bang voor te zijn. Alles in deze wereld bestaat uit tegenstellingen en zo is de dood verbonden aan leven.

Leven en dood zijn in feite één onophoudelijke beweging, zonder begin en zonder einde.

We ervaren de fysieke dood als iets verdrietigs en natuurlijk heeft het missen van een dierbare een grote invloed op ons als mens. Het rouwen om iemand is een facet van wat aan de fysieke dood verbonden is, maar de dood draagt zoveel meer in zich dan alleen verdriet, pijn en gemis.

Er bestaat ook een doodgaan zonder dat je fysiek sterft.

We beginnen de cursus direct met een oefening.

Deze oefening is bedoeld om in een wat meer ontspannen modus te komen.

Het is raadzaam deze oefening over de dag heen een aantal keer te doen en zodra je weer verder gaat met de cursus. 

Merk je een verschil op bij jezelf? Zo ja, welke verschillen heb je waargenomen?

In deze fase gaan we op onderzoek uit, om in te zien hoe onze denkgeest, emoties en gevoelens ons beheersen. Daarnaast gaan we contact maken met de rust en de stilte die er ook is, wanneer we volledig aandacht schenken aan het ‘hier en nu moment’. 

Ons verleden bestaat uit ‘ervaringen en herinneringen’ die actief worden als we zintuiglijk iets waarnemen.

Zoals bijvoorbeeld in de tekst, wanneer je leest dat Johannes zijn dierbare vrouw verliest.

Het verleden, onze herinneringen, hebben een plek in het geheel als mens.

Maar wanneer we te sterk geïdentificeerd zijn met ons verleden, vormt dit ons zelfbeeld.

Een zelfbeeld naar en van de wereld, waar we iets kostbaars uit het oog zijn verloren.

Iets wat herinnering, gedachten, emoties en gevoelens oproept.

Het ontneemt je de kracht, om de wereld en jezelf aan te kijken, voor waarheid die alleen ‘hier en nu’ aanwezig is. 

Ons geheugen bestaat uit voorbijgaande ervaringen en wanneer ze in je naar boven komen, verwijzen ze aan een gebeurtenis die geweest is.

Je gedachten, emoties en gevoelens zijn niet nieuw, ze roepen gezamenlijk een gemoedstoestand op die feitelijk niets te maken heeft met de ervaring die in dit ‘hier en nu’ moment plaatsvindt. 

De ervaring van dit moment wordt overschaduwd door een herinnering uit het verleden.

We plakken door dit mechanisme overal labels op en daarmee ontnemen we onszelf als mens veel vreugde, plezier en (levens)geluk.

We gaan nu dus onderzoeken of we onszelf kunnen onthechten van dit mechanisme.

Nogmaals, er is niets mis met herinneringen, als ze een gezonde plek krijgen in onszelf en je  bewust kunt bepalen of en wanneer je een herinnering wenst te (her)beleven.

We gaan dus op zoek naar ruimte die aanwezig is tussen gedachten, emoties en gevoelens en die ruimte noemen we stilte. (Om dat dit woord tegenwoordig zo’n lading heeft gekregen, een concept geworden is noemen we het vanaf nu in de cursus bezieling). 

Als je gaat opmerken dat er ruimte zit tussen de ene en andere gedachte en je gaat daar je aandacht op richten, krijg je meer innerlijk rust.

Dan ben je instaat om naar je gedachten te kijken, zonder dat deze bezit van je nemen en bepalen wie je bent. 

Een leuke gewaarwording is, als je opmerkt dat elke gedachte, elke emotie en elk gevoel opkomt vanuit dat, wat we hier ‘bezieling’ noemen.

Elk geluid, werkelijk alles heeft stilte nodig om te kunnen bestaan in de wereld van vorm.

Net zoals ‘leven en dood’ met elkaar verbonden zijn, heeft elk geluid stilte nodig om gehoord te kunnen worden.

Hoog en laag, licht en donker, goed en fout, yin en yang, allemaal tegendelen die elkaar nodig hebben om te kunnen zijn. We noemen het tegenstellingen in onze taal, zoals je trouwens ook kunt zien dat er tussen elk geschreven woord een spatie zit om het tot zinnen te kunnen maken.

Feitelijk staan de woorden niet los van elkaar, maar behoren ze tot één geheel.

Stilte en geluid zijn één, leven en dood zijn één. 

Onderzoek of je ergens weerstand in jezelf voelt, over wat tot nu toe beschreven is? 

Zo ja, waar komt deze weerstand in jezelf vandaan?

Is het, omdat je er anders over denkt of voelt en waar komt dit vandaan? (iedereen heeft zijn of haar eigen waarheid, het gaat erom, jezelf te onderzoeken en er zo achter te komen waar er eventuele weerstand in jezelf ligt opgeslagen.) 

Als je weerstand ervaart, doe dan oefening 1 opnieuw en kijk naar wat er gebeurd met de weerstand.

Wat is er veranderd nadat je de oefening weer gedaan hebt?

Is er verschil merkbaar in jezelf en in je lichaam? Zo ja, beschrijf deze.

In de Cursus/Thuisstudie verwijs ik vaak naar mijn eerste spirituele boek “De Salon Filosoof”.  

Deze spirituele levensroman gaat over Johannes, een advocaat die zijn vrouw verliest en tijdens en na zijn rouwproces verandert hij.

Hij gaat meer open staan en hij ontmoet liefdevolle mensen die hem verder helpen op zijn pad. 

Hij wordt bewuster en de Kundalini/Levensenergie gaat sneller stromen, waardoor hij prachtige en intense ervaringen beleeft.

In mijn werk als bewustzijnscoach, gecombineerd met het Mediumschap heb ik de afgelopen vijfentwintig jaar veel mensenkennis opgedaan en merk dat veel levensvragen te maken hebben met angst. Specifiek de angst voor de dood.

Dit onderwerp komt dan ook als rode draad voor in het verhaal. 

Er waren bijzondere energieën aanwezig tijdens het schrijven waardoor sommige teksten tot mij kwamen.

Ik laat het graag aan de lezer over te ontdekken welke teksten dat zijn.

Het boek heeft niet specifiek een doel en ook zijn er geen methodes en technieken in verwerkt die vast zitten aan een bepaald spiritueel en of geloofssysteem.

Hopelijk mag het de lezer enige mate van zelfinzicht aanreiken. 

Dit boek kunt u in fysieke vorm aanschaffen, maar ook als E-book.

U betaalt slechts de inkoopprijs.