Ruimte tussen de stilte

Door de razendsnelle tijd waarin we nu leven is er zoveel geluid om ons heen, waardoor we zelden een moment van stilte ervaren.

We raken overprikkeld door het constante geluid in onze samenleving.

Onopgemerkt verliezen we onszelf in de storm aan informatie die ons passeert.

Ons emotionele gevoelslichaam wordt onder hoogspanning gezet, doordat de hersenen overladen worden met beelden en geluiden.

Het fysieke lichaam verbruikt hierdoor veel kostbare energie, om alle input in goede banen te kunnen leiden.

Vanuit deze constante stroom aan informatie die binnenkomt communiceren we.

De hersenen registreren op topsnelheid en de denkgeest probeert de controle te houden.

We reageren en handelen vanuit een mechanisme dat begrensd is.

De geluiden en beelden zullen blijven, dat is een feit en hoort bij dit tijdperk.

Maar de mens is geen computer, ons brein gaat in de staat zoals we er nu mee omgaan crashen.

Hoeveel mensen, ongeacht uit welke rang of stand dan ook, kennen iemand, of hebben zelf te maken gehad met de verschijnselen die we burn-out noemen of zijn overspannen (overprikkeld) geweest. Is het voor de mens mogelijk om het anders te doen, en er anders mee om te gaan?

Het antwoord is: JA!

In feite is het zo simpel, maar ons denken kijkt en raast er volledig overheen. 

Er is een simpele manier om de geluiden, beelden en informatie te laten voor wat ze zijn, om vanuit een stille geest de handeling die je verricht uit te voeren met al jouw aandacht.

Merk op dat er ruimte zit tussen je gedachten, richt je aandacht op de stilte tussen de geluiden. We kunnen niet meer ontspannen.

Ons brein heeft zich volledig geïdentificeerd met lawaai.

Terwijl de stilte, de rust, onnatuurlijk geworden is.

Als we ons de basis van de stilte weer eigen maken, zullen we als mens tot veel grotere prestaties in staat zijn.

© Ronald Rhijnsburger