Les 15.
Van verdichting naar verlichting.
We leven nu in een hele bijzondere tijd in ons universum.
We hebben als ziel meer kansen om te groeien dan ooit, in de geschiedenis van ons bestaan als mens.
Veel mensen proberen zichzelf dan ook te ontwikkelen.
De westerse wereld heeft spiritualiteit tot een concept gemaakt en veel mensen maken van hun ego een spiritueel ego. Feitelijk verandert er dan niets in het individu.
Ik krijg weleens mensen in de praktijk die pretenderen dat ze verlicht zijn of er tegenaan zitten.
Ik adviseer ze dan altijd om een weekje bij hun ouders te gaan logeren, dan nog eens terug te komen en nog steeds volmondig kunnen stellen dat ze verlicht zijn.
Door de vele spirituele boeken en goeroes die gevolgd worden is er een wedstrijd ontstaan om verlicht te raken.
Wat is verlichting nu eigenlijk?
Zoals eerder besproken hebben we het gehad over onthechting, het transformeren van oude overtuigingen en patronen. Het ‘zelf’ in te zien voor wat het werkelijk is.
Lichaam en geest als één geheel in het bezielde hier en nu moment te ervaren en te zijn met alles wat is.
Verlichting is geen wedstrijd en dus geen ego kwestie.
Het is juist aanwezig, wanneer het ego instort, waardoor er letterlijk verlichting/ verruiming komt om het werkelijk bezielde leven te aanschouwen.
Verlichting is een woord meer niet.
Als de mens gaat geloven dat ze verlicht zijn, is dat een overtuiging waar het ‘zelf’ in is gaan geloven.
De zin begint altijd met ‘ik’ ben verlicht. Het ‘ik’ denkt dat.
En het denken bestaat uit wat het kent.
Verlichting kent niets.
Verlichting is niet afgescheiden in tegenstelling tot het ‘ik’.
Verlichting zou je net zo goed vrede kunnen noemen.
Vrede hebben met alles wat leeft. Grenzeloos aanwezig zijn zonder afgescheiden ‘ik’- centrum.
We gaan op dit moment in de cursus alles samenvoegen wat we tot nu toe behandeld hebben.
Hieronder zet ik een aantal punten op een rijtje die je kunt gaan uitvoeren, waardoor de ruimte kan ontstaan om de werkelijke diepe vrede in het ‘zijn’ te gaan aanschouwen.
Vindt de tijd om dit minimaal drie keer per dag te doen.
Maar hoe meer je het uitvoert, des te beter zullen de resultaten zijn die je gaat ervaren.
Oefening.
Stap 1. De ademhaling.
Haal diep adem en houd zeven seconden je adem in
Adem diep en helemaal uit en houdt de longen zeven seconden leeg.
Herhaal deze cyclus zeven keer.
Ga dan heel ontspannen ademen en observeer de vitaliteit in je lichaam, voel de tintelingen en blijf daar met volledige aandacht.
Stap 2.
Ga met al je aandacht naar je voeten en voel hoe ze stromen.
Laat niets je afleiden om daar aanwezig te zijn.
Al je aandacht is nu op je voeten gericht.
Blijf daar een tijdje en laat je gedachten , emoties en gevoelens voorbij gaan zonder er enige aandacht aan te schenken.
Stap 3.
Ga rustig staan maar blijf met je volledige aandacht rustig ademen en kijk nergens specifiek naar.
Strek nu je armen naar voren en maak het stop tekenen met je handen ter hoogte van je ogen en laat heel bewust je armen naast je lichaam vallen.
Herhaal deze handeling een paar minuten.
Als je het gevoel hebt dat het genoeg is, doe je je ogendicht en ga met je ademhaling de tintelende sensatie die er door de oefening vrij gekomen is door je hele lichaam sturen.
Stap 4.
Doe rustig je ogen open. Blijf heel ontspannen en vervolg je dag met een verlaagd ritme.
Door de oefening ontstaat er rust in lichaam en geest en als je het vaker doet kun je die staat van ‘zijn’ steeds langer vasthouden.
Stap 5.
Kijk zonder te kijken.
Blijf alles aanschouwen vanuit sereniteit en de fysieke sensatie die er is.
Kijk naar de wereld vanuit deze staat.
Laat de beeldvormer met rust die alleen maar vergelijkt en reacties oproept waardoor je het heilige moment verliest.
Luister naar geluiden zonder ze te labelen.
Met volle aandacht luisteren naar alles wat er zich in jouw ruimte bevindt.
Observeer hoe mensen op je reageren als jij rustiger en meer in het bezielde moment van het hier en nu bent.
Merk ook op dat je heel sensitief bent en je verwonderd kunt raken over de kleinste dingen.
Dingen die je normaal over het hoofd zou zien of waar je geen waarde aan hechtte.
Noteer de veranderingen die je waarneemt.
Durf kwetsbaar te zijn en te sterven aan jezelf.
Dat is de weg naar een verlichte staat van ‘zijn’. We zouden het ook ‘leven’ noemen.
‘Leven’ vanuit volledigheid.
