Les 9.

Helder zien van wat is.

Helder zien van wat is, vindt plaats, wanneer het begrijpen ophoud.

Helder zien van wat is, is er als het willen begrijpen niet de drijvende kracht is die ons bestuurd.

Helder zien van wat is, is niet de dingen die je waarneemt intellectueel onderzoeken op wat bekend is.

Helder zien van wat is, is dus eigenlijk niet meer dan volledig aanwezig zijn zonder dat de het ‘ik’ meekijkt. 

 

Helder zien van wat is, draagt niet het element in zich om een ervaring te willen veranderen of manipuleren om de uitkomst te veranderen. Het is zien wat is.

Het is niet bezig met controleren van de situatie.

Er is alleen maar het helder zien van de werkelijke ervaring die in het moment plaatsvind.

 

Veel mensen die ik consulten geef stellen de vraag: “Ben ik helderziend?”

Mijn antwoord is dan: “Ja, dat kun jij zijn, maar het ‘IK’ is dat niet.”

Het woord helderziendheid heeft een bepaalde lading gekregen en die lading is, dat het woord gelabeld is aan buitenzintuigelijke waarnemingen. Dit is een andere vorm van helderzien.

 

Wat hier nu bedoeld wordt, is het kijken vanuit directheid.

De ware ervaring aanschouwen zonder afleiding, zonder afgescheiden zijn.

Je kunt je vast wel een moment voor de geest halen dat je ineens een heerlijk gevoel over je heen kreeg.

Bijvoorbeeld, als je in de ochtend het eerste voorjaarszonnetje op je gezicht voelt schijnen. 

Een vredig gevoel valt je in en heel natuurlijk haal je diep adem.

Je ademt het leven in en je voelt je gelukkig in dat moment. 

Vragen.

Vraag: Wanneer heb je voor het laatst zo’n ervaring gehad en kun je daar een korte beschrijving van geven?

 

Vraag: Kun je zien dat hier Helder zien van wat is, niets te maken heeft met helderziende waarnemingen?

Wanneer je gaat zien vanuit wat is, dan ben je ertoe in staat om al je gevoels- en gedragspatronen aan te kijken, zonder dat er een afscheiding plaatsvindt in de ervaring.

Wanneer we vanuit een patroon een ervaring aankijken, dan scheiden we ons af van het geheel.

In deze afscheiding verliezen we het contact met het leven en  de ervaring in zijn totaliteit.

We zijn als mens zo geïsoleerd geraakt door de overtuigingen die in onze gevoels- en gedragspatronen liggen opgeslagen, zodat we continu aan het vechten zijn tegen het leven.

We kijken naar de wereld vanuit een heel klein centrum en dat draagt onze naam.

Het is kijken door een verrekijker, maar missen daardoor het grotere geheel.

Oefening.

Kijk voor je en neem het beeld wat je ziet in je op.

Gewoon alleen maar kijken naar de ruimte voor je.

Zorg ervoor dat je kijkt zonder meteen dingen te benoemen.

Gewoon kijken naar het beeld waar je blik op gericht is.

Maak nu van je hand een vuist, doe één oog dicht en breng je gebalde vuist naar het oog wat nog open is.

Als je je vuist nu een klein beetje ontspant kun je een verrekijker van je hand maken. Hou je hand voor je oog en kijk er doorheen. Wat zie je nu?

En kun je zien hoe klein het beeld nu is?

Je ziet niet meer dan een fragment van wat je zag, voordat je één oog dicht had en met het andere oog door en kleine doorgang keek.

Je verliest het totaalbeeld van het hele plaatje.

Door de afscheiding kun je niet helder zien wat de werkelijke ervaring allemaal in zich draagt.

Je gaat net als met een verrekijker inzoomen op details van de werkelijke ervaring van wat het leven in dat moment te bieden heeft. Hierdoor komen we heel veel beperkingen tegen en voelen we ons soms alleen.

Je bent niet in contact met het geheel. Helder zien van wat is, is kijken zonder dat je gaat benoemen wat je ziet. 

Oefening.

Kijk nu weer naar de ruimte voor je en kijk zonder dat je objecten los ziet van het totale plaatje dat je voor je ziet in de ruimte.

Gewoon het geheel aankijken zonder te labelen.

Als je blijft kijken kun je opmerken dat je aandacht verhoogd? 

Kun je opmerken dat je sensitiever word?

Kun je opmerken dat ook je andere zintuigen zich verruimen?

Het is niet belangrijk wat je voelt, hoort of ziet, maar dat je opmerkt dat er een verandering plaatsvind in je systemen en energieveld.

 

Als we nu gaan kijken naar helderziendheid in de zin van buitenzintuigelijke waarnemingen en wat dat inhoud, is het belangrijk om de sensitiviteit die hierboven beschreven staat mee te nemen.

Helderzien is een observatie vanuit het sensitief aanwezig zijn.

Je bent uiterst gevoelig en daardoor kom je meer in contact met energieën die je anders niet zou opmerken met de normale zintuigelijke waarnemingen.

Uiteindelijk staat alles met elkaar in verbinding.

Jij, ik en de wereld zijn één energieveld.

En meer dan de wereld die wij vanuit het normale zintuigelijke waarnemen.

Alles wat ooit heeft bestaan en alles wat ooit zal bestaan, ligt besloten in dit energieveld. 

 

Door heel sensitief te zijn, word je ontvankelijk en ben je als mens in staat om de frequentie op te merken, of erop in te zoomen. Veel mensen die helderziende waarnemingen willen ervaren, zoeken dit vaak buiten zichzelf.

Ze richten hun geest naar buiten, omdat men denkt dat het daarbuiten is.

Het omgekeerde is waar.

Wanneer je diep naar binnen gaat, alsof je je heel goed moet concentreren op iets, dan wordt je sensitief.

Je laat je gedachten, emoties en gevoelens met rust.

Je onttrekt je energie ervan weg, doordat alle aandacht is gericht op het naar binnen keren.

De stilte die er in het volledig aanwezig zijn komt is sereen, omdat er even geen ‘ik’ activiteit is die altijd voor een bepaalde onrust zorgt. 

 

‘De stilte’ is een begrip geworden, met name dankzij Eckhart Tolle.

Het is een spiritueel concept geworden en iedereen heeft het over ‘de stilte’.

Stilte is niet dat er geen geluiden of beelden zijn.

Het houdt in dat er geen hersenregistratie is. En daardoor geen ‘ik’- verleden of ‘ik’- toekomst.

Geen projectie, geen mening en dus geen overtuiging of verdediging. 

 

Stil zijn in de traditionele zin van het woord heeft ook niets te maken wat ‘de stilte’ is en wat er mee bedoeld wordt. Laatst zei iemand: “Ik heb de stilte te pakken. Als ik heel stil ben, komen er allemaal gedachten en beelden en die komen van boven.” Dat is dus niet ‘de stilte’. Dat is een trucje van de mind. 

In ‘de stilte’ van ‘zijn’, is er geen afscheiding tussen alles wat bestaat.