Wie onder ons heeft ooit de weg gevonden in de chaos van de wereld?
Wie is werkelijk bestand tegen de driften en wanen van de mens?
Is er in het ‘zelf’ wel het paradijs te vinden?
Kan het denken de poort van de eeuwigheid wel binnentreden?
Kan dat wat werkelijk één is, het überhaupt wel betreden?
Velen zoeken waar het niet te vinden valt en treffen louter conflict en het tegenovergestelde aan.
Aan de weinige ogenblikken die we als geluk en liefde bestempelen in het leven, hangen we ons bestaan op en toch is ieder mens een wegwijzer, een baken van licht voor ieder ander mens.
Oordeel niet over elkaar, maar wees zacht en verlies nooit het vertrouwen.
Het lijden dat we elkaar aandoen, is het lijden aan onbewustheid.
We zijn ons onvoldoende bewust, van wat we elkaar aandoen.
Om tot eenheid te komen, dienen we voor en tegen, hoog en laag, jij en ik, opnieuw te gaan bekijken.
We mogen gaan inzien dat juist deze tegenstellingen en overtuigingen ons tot oorlogen leiden. We mogen weer gaan leren, om grenzeloos te gaan ervaren.
Jarenlang kun je jezelf blijven herhalen en de dood die in de herinnering schuil gaat in stand houden. Als je jaar in jaar uit weerstand blijft opbouwen, dooft langzaam de vlam van je ‘zijn’ uit.
Je stopt met leven en gaat overleven.
Je wordt de fanfare van honger en dorst. Je geest komt in mineur.
In deze staat van de geest kun je niet het rijk van het Al-eene binnentreden.
Om daar te komen dient men alles achter zich te laten, waarin men is gaan geloven en van overtuigd is geraakt wat de waarheid is.
Je moet flink zijn en weten dat vrijheid altijd voor de deur staat.
Het leven kan een worsteling zijn.
Er zijn periodes met regen en je hart kan bij een afscheid verscheurd voelen, maar weet dat wat je werkelijk voelt onvoorwaardelijke liefde is.
Beschouw het leven als één geheel en houd niet vast aan ogenschijnlijk losstaande gebeurtenissen. Alles is met en door elkaar verweven.
Het is feitelijk maar één momentum, waarin alles plaatsvindt.
Als je teruggaat, of zoals Elvis zong: ‘Return to sender’, dan valt zelfs dat éne moment waarin je alles ervaren hebt in het niets.
De uitdaging is; durf te leven en doe dit op een manier waarin je naar eer en geweten het maximale eruit weet te halen, zonder een ander te benadelen.
Dit is het moment om het te doen! Laat mij los en je zult me terugvinden!
Geschreven door Ronald Rhijnsburger
© Dagboek aan mijn overleden vader
Reactie schrijven