Ik zie haar!
Ik zie haar zitten naast me op ons bankje achter het huis.
We hebben zojuist gewandeld met de opkomende ochtendzon in onze rug.
Woordeloos liepen we naast elkaar en genoten van het gezang van de vogels.
Ik zie haar, en voel een zacht briesje om ons heen dansen.
Het beloofd een mooie dag te worden, want ik zie haar gelukkig zijn.
Hoe de rest van de dag eruit gaat zien is van geen belang, want dit moment is volmaakt.
Wij en de natuur zijn op dit ogenblik vrienden.
Vrienden die niets van elkaar willen, moeten of verwachten.
Ik zie haar, en zij ziet mij, samen kijken we naar twee postduiven waarvan het mannetje een paringsdans opvoert en zich niet lijkt te storen aan onze aanwezigheid.
Ik zie haar en voel geen zwaarte in mezelf en tussen ons.
Ik zou het moment bederven als ik zou zeggen; “Ik hou van je”.
De ervaring van liefde, zou ik verstoren met mijn woorden.
Ik zie mezelf in haar!
Reactie schrijven